Pode haber entroido sen máscaras pero non sen filloas. Poucos pratos hai máis representativos da nosa gastronomía que as filloas, e curiosamente, podemos atopar semellanzas con receitas doutras culturas, dende as crepes francesas, ata as tortitas mexicanas, os frixuelos de Asturias ou o pan ácimo do Mediterráneo. Aínda que a día de hoxe consumimos este prato coma unha lambonada de días sinalados, noutra hora non había casa onde non se fixeran dende que comezaba a matanza. Doces con sangue de porco, de fariña de castaña, salgadas e con caldos de pescado... podemos atopar infinidade de variacións desta elaboración, pero hoxe traémosvos unha básica que evoca ao sabor das nosas avoas. Se non tedes cociña de leña na casa, vaise notar, pero non tiredes a toalla!! 


INGREDIENTES:

✅ 4 ovos (a poder ser campeiros)

✅ ½ litro de leite (a poder ser enteiro, fresco, soamente pasteurizado, non uperizado)

✅ ½ de auga

✅ 400 grs de fariña (a poder ser fariña de moenda artesanal, cun peneirado leve, e se a atopas, de trigo caaveiro ou callobre)

✅ Touciño branco.

✅ Sal e azucre a gusto


ELABORACIÓN:

Paso 1. Desfacer a fariña na auga morna para evitar os gromos. Axitar os ovos para romper as xemas e incorporar a fariña, o leite o e resto da auga, e un chisco de sal e azucre.

Paso 2. Deixar levedar a masa durante unha hora, polo menos.

Paso 3. Unha vez que a masa cheira a fariña, quentar una tixola plana e untar un anaquiño de touciño branco no fondo. Sen agardar a que estea quente de máis, verter unha porción de masa coa tixola ladeada repartindo a masa cun xogo de moneca. 

Paso 4. Cando os bordes estean secos, van a despegarse da tixola eles sós. É o momento de darlle a volta e “deitala” do outro lado. 

Paso 5. Á hora de sacalas, é bo ter una cama sobre o mesado feita con periódicos enrugados sobre os que colocaremos panos de papel. A idea é que a filloa arrefríe no aire e non absorba a humidade. Así quedarán máis crocantes. 

Paso 6. Unha vez frías, pódense apilar nunha fonte á espera de ser comestas. Se queredes que o prato medre en cantidade, é moi importante manter aos lambóns lonxe da cociña. 

E nada máis... Tradicionalmente comíanse con mel ou con azucre, ou incluso acompañando a outros pratos salgados coma o cocido, envolvendo os chourizos ou as nabizas. A día de hoxe temos infinidade de posibilidades para complementalas ou gozalas sin máis acompañamento que elas mesmas.

Bo proveito!!